شهید اصغر نعمت الهی بین آبادی
شهید اصغر نعمت الهی بین آبادی
دانشجوی دوره کارشناسی رشته مهندسی برق
تاریخ و محل تولد: ۲۵ اسفند ۱۳۳۹، یزد
تاریخ و محل شهادت:، ۱۲ مهر ۱۳۶۱، سومار، عملیات مسلم ابن عقیل
مزار: گلزار شهدای خلد برین یزد
زندگینامه
در روز بیست و نهم اسفندماه سال ۱۳۳۹ در یزد متولد شد و در آغوش پرمهر خانواده بزرگ شد. آموختن علم را از سن ۷ سالگی آغاز کرد و بعد از اخذ مدرک دیپلم وارد دانشگاه تهران شد و رتبه ۲۶ در رشته برق را کسب کرد. در زمان انقلاب اسلامی مشتاقانه در صفوف مخالفان رژیم پهلوی حاضر شد.
بعد از پیروزی انقلاب و تعطیلی دانشگاه، نعمت اللهی در جهاد دانشگاهی تهران و جهاد سازندگی مشغول به کار گشت و عضو هیئت هفت نفره واگذاری زمین گردید و با مسافرت‌های پی در پی به ایلام و نقاط محروم، کتب و لوازم التحریر را در بین مشتاقان علم تقسیم کرد. او در راه ایلام با اتومبیل به دره سقوط کرد و از ناحیه دندان و کمر مجروح شد. او را با هلیکوپتر به تهران انتقال داده و بعد از بهبودی نسبی دوباره کارش را از سر گرفت.
او سرانجام در تاریخ ۱۲ مهر ۱۳۶۱ در منطقه سومار (عملیات مسلم بن عقیل) بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید و نامش در سن ۲۲ سالگی در جرگه شهدای جنگ تحمیلی ثبت گشت.
مزار پاک و مطهرش در گلزار شهدای خلدبرین یزد قرار دارد.
گزیده ای از وصیت نامه
عبدا....(بنده گناهکار) فرزند عبدا… (پدر) پیرو عبدا… (حضرت محمد (ص)) و دوستدار عبدا..(ولی فقیه) بعد از حمد و ثنای پروردگار و اقرار به احدیت قادر متعال و رسالت محمد (ص) و به حق بودن امامان و درست بودن ولایت فقیه و پس از اسلام به رهبرمان امام عصر (عج) و نایب بر حقش امام خمینی عزیزان درود پدر و مادر بر شما سلام.... موقع وداع فرارسیده اگرچه مشکل است دل کندن از شما، ولی شیرین است دیدار حق و هستی بخش همه ما. قرآن مجید: "کسانی که در راه ما جهاد می‌کنند هدایتشان می‌کنیم و راهایمان را به ایشان نشان می‌دهیم."پدر اگر فرزندت لیاقت شهادت را داشت هیچ گاه نگران مباش که این لحظه را به هر ناکس ندهند. اولیاء آن را با آغوش باز پذیرایند. اگر گاهی دلت گرفت تا می‌توانی به یاد خدا دلت را آرام کن و از برای فرزند بس مغفرت استغفار کن ولی اگر باز هم گرفت.... به یاد سید شهدای احد (حمزه) و به یاد سید الشهدای کربلا (حسین (ع)) و به یاد سید شهیدان ایران بهشتی مظلوم و به یاد علی اکبر لیلا و به یاد شهیدان دیگر بگریی؛ ولی تا می‌توانی در تنهایی باشد که خدا دوست تر می‌دارد.